De eerste uitspraak over de cumulatiegrond
De eerste uitspraak over de veel besproken cumulatiegrond is gepubliceerd. Sinds 1 januari 2020 bestaat er voor werkgevers de mogelijkheid om ontslaggronden te cumuleren. De wettelijke basis hiervoor is artikel 7:669 lid 3 sub i BW. De cumulatiegrond is bedoeld voor die gevallen waarin voortzetting van het dienstverband niet meer van de werkgever verlangd kan worden, waarbij de werkgever dat niet kan baseren op omstandigheden uit één enkelvoudige ontslaggrond, maar dit wel kan motiveren en onderbouwen met omstandigheden uit meerdere ontslaggronden samen.
Feiten
In deze uitspraak gaat het om een teamleider die werkzaam is voor Crown. De betreffende teamleider heeft in zijn personeelsdossier zes aantekeningen gekregen, onder meer voor zijn gedrag en houding op de werkvloer. Daarnaast heeft hij twee officiële waarschuwingen ontvangen en zou hij zich schuldig hebben gemaakt aan sabotage. Crown verzoekt de kantonrechter primair om ontbinding van de arbeidsovereenkomst vanwege verwijtbaar handelen of nalaten en subsidiair wegens disfunctioneren, een verstoorde arbeidsverhouding dan wel een combinatie van deze gronden.
Verwijtbaar handelen
De kantonrechter is van oordeel dat het verwijt van sabotage een ernstige beschuldiging vormt die Crown niet hard kan maken. Bij een dergelijke beschuldiging mag van een werkgever worden verwacht dat hij een controleerbaar en zoveel mogelijk onafhankelijk onderzoek laat verrichten, met inachtneming van wederhoor. Nu Crown dit heeft nagelaten, is er geen bewijs voor sabotage en aldus geen sprake van verwijtbaar handelen.
Disfunctioneren
Bij de beoordeling van disfunctioneren gaat het om de vraag of de werknemer voldoende in de gelegenheid is gesteld om zijn functioneren te verbeteren. In dit geval had Crown de aantekeningen in het personeelsdossier eenzijdig opgesteld, zonder dat er sprake was van wederhoor. Bovendien was de bedrijfsleider niet in de gelegenheid gesteld om zijn gedrag te verbeteren. Van een voldragen grond voor disfunctioneren is dus geen sprake.
Verstoorde arbeidsverhouding
De kantonrechter oordeelt dat het verzoek om de arbeidsovereenkomst te ontbinden wegens een verstoorde arbeidsverhouding direct samenhangt met de gestelde verwijtbare gedragingen en het gestelde disfunctioneren. Nu er geen sprake is van enig verwijtbaar gedrag of disfunctioneren, is er ook geen aanleiding om een verstoorde arbeidsverhouding aan te nemen.
Cumulatiegrond
Ten eerste stelt de kantonrechter voorop dat er met de cumulatiegrond wordt beoogd het ontslagstelsel te verruimen, zonder afstand te nemen van het huidige stelsel van gesloten ontslaggronden. In dit geval komt de kantonrechter tot de conclusie dat ontbinding op grond van de cumulatiegrond niet gerechtvaardigd is. Crown heeft namelijk nagelaten om de cumulatiegrond afzonderlijk toe te lichten. De kantonrechter oordeelt dat, wanneer iedere toelichting ontbreekt, het niet de taak van de rechter is om afzonderlijke ontslaggronden te verzamelen en zelfstandig te beoordelen of er sprake is van een i-grond. Bovendien is er geen sprake van een bijna voldragen ontslaggrond, waardoor er ook geen grond is voor het oordeel dat van Crown niet meer kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst voor te zetten.
Conclusie
Een ontbinding wegens de cumulatiegrond kan alleen slagen als de cumulatiegrond afzonderlijk wordt toegelicht en er tevens sprake is van meerdere, bijna voldragen ontslaggronden. Wij houden u op de hoogte van de verdere jurisprudentie over de cumulatiegrond.
Dit artikel is geschreven door Youri Breure.